2Dentes tui sicut greges tonsarum quæ ascenderunt de lavacro ; omnes gemellis fœtibus, et sterilis non est inter eas.

3Sicut vitta coccinea labia tua, et eloquium tuum dulce. Sicut fragmen mali punici, ita genæ tuæ, absque eo quod intrinsecus latet.

4Sicut turris David collum tuum, quæ ædificata est cum propugnaculis ; mille clypei pendant ex ea, omnis armatura fortium.

5Duo ubera tua sicut duo hinnuli, capreæ gemelli, qui pascuntur in liliis.

6Donec aspiret dies, et inclinentur umbræ, vadam ad montem myrrhæ, et ad collem thuris.

7Tota pulchra es, amica mea, et macula non est in te.

8Veni de Libano, sponsa mea : veni de Libano, veni, coronaberis : de capite Amana, de vertice Sanir et Hermon, de cubilibus leonum, de montibus pardorum.

9Vulnerasti cor meum, soror mea, sponsa ; vulnerasti cor meum in uno oculorum tuorum, et in uno crine colli tui.

10Quam pulchræ sunt mammæ tuæ, soror mea sponsa ! pulchriora sunt ubera tua vino, et odor unguentorum tuorum super omnia aromata.

11Favus distillans labia tua, sponsa ; mel et lac sub lingua tua : et odor vestimentorum tuorum sicut odor thuris.

12Hortus conclusus soror mea, sponsa, hortus conclusus, fons signatus.

13Emissiones tuæ paradisus malorum punicorum, cum pomorum fructibus, cypri cum nardo.

14Nardus et crocus, fistula et cinnamomum, cum universis lignis Libani ; myrrha et aloë, cum omnibus primis unguentis.

15Fons hortorum, puteus aquarum viventium, quæ fluunt impetu de Libano.

16SPONSA. Surge, aquilo, et veni, auster : perfla hortum meum, et fluant aromata illius.