STRONGS NT 5333: φάρμακος

φάρμακος, φαρμακη, φάρμακον (φαρμάσσω (to use a φάρμακον)) (from Aristophanes down);

1. pertaining to magical arts.

2. ὁ φάρμακος, a substantive, i. e. φαρμακεύς, which see: Revelation 21:8 G L T Tr WH; Revelation 22:15. (The Sept. several times for מְכַשֵּׁף.)

φαρμακοι φαρμακοί φαρμακοὶ φάρμακοι φαρμακοις φαρμακοίς φαρμακοῖς φαρμάκοις φαρμακός φαρμακού φαρμακούς φαρμακων φαρμακών φαρμάκων φαρουρείμ φάρυγγα φάρυγγά φάρυγγος φάρυγξ φασέκ pharmakoi pharmakoì pharmakois pharmakoîs pharmakon pharmakōn pharmákon pharmákōnInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts