STRONGS NT 5286: ὑποπόδιον

ὑποπόδιον, ὑποποδίου, τό (ὑπό and πούς), a footstool (Latinsuppedaneum): Matthew 5:35; Acts 7:49 (from Isaiah 66:1); James 2:3; τιθέναι τινα ὑποπόδιον τῶν ποδῶν τίνος, to make one the footstool of one's feet, i. e. to subject, reduce under one's power (a metaphorically, taken from the practice of conquerors who placed their feet on the necks of their conquered enemies): Matthew 22:44 R G; Mark 12:36 (here WH ὑποκάτω τῶν ποδῶν); Luke 20:43; Acts 2:35; Hebrews 1:13; Hebrews 10:13, after Psalm 109:2 (). (Lucian, Athen., others; the Sept. for הֲדֹם; (cf. Winer's Grammar, 26).)

Forms and Transliterations

υπεσκελισθήσονται υποποδιον υποπόδιον υποπόδιόν ὑποπόδιον ὑποπόδιόν υποποδίου υποποδίω υποπυρρίζον υποσκελίσαι υποσκελισθήσεται υποσκελισθήσονται υποσκελίσματι υποσκελισμός υποσκέλισον υπώπτευσα hypopodion hypopódion hypopódión upopodion

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts