Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 4968: σφάγιονσφάγιον, σφαγιου, τό (σφαγή), from Aeschylus and Herodotus down, that which is destined for slaughter, a victim (A. V. slain beast): Acts 7:42 (cf. Winer's Grammar, 512 (477)) (Amos 5:25; Ezekiel 21:10). Forms and Transliterations έσφαλε έσφαλεν σφαγια σφάγια σφαιρωτήρ σφαιρωτήρες σφακελίζοντας σφακελίζοντες σφάλαι σφαλεραί σφαλή σφάλμα σφαλούσιν σφυρωτήρος sphagia sphágiaLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |