4938. suntrimma
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 4938: σύντριμμα

σύντριμμα, συντρίμματος, τό (συντρίβω), the Sept. chiefly for שֶׁבֶר);

1. that which is broken or shattered, a fracture: Aristotle, de audibil., p. 802{a}, 34; of a broken limb, the Sept. Leviticus 21:19.

2. tropically, calamity, ruin, destruction: Romans 3:16, from Isaiah 59:7, where it stands for שֹׁד, a devastation, laying waste, as in ; Wis. 3:3; 1 Macc. 2:7; (etc.).

Forms and Transliterations
συντριμμα σύντριμμα συντρίμματα συντρίμματι συντρίμματί συντρίμματος συντριμμοί συντριμμόν συντριμμός σύντριψιν suntrimma syntrimma sýntrimma
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
4937
Top of Page
Top of Page