STRONGS NT 2681: κατασκηνόω

κατασκηνόω, κατασκήνω, infinitive κατασκηνοιν (Matthew 13:32 L T Tr WH, Mark 4:32 WH, see ἀποδεκατόω; (but also κατασκηνοῦν, Matthew, the passage cited R G; Mark, the passage cited R G L T Tr; cf. Tdf. Proleg., p. 123)); future κατασκηνωσόω; 1 aorist κατεσκήνωσα; properly, to pitch one's tent, to fix one's abode, to dwell: ἐφ' ἐλπίδι, Acts 2:26 from Psalm 15:9 (); followed by ἐν with the dative of place, Matthew 13:32; Luke 13:19; ὑπό with the accusative of place, Mark 4:32. (Xenophon, Polybius, Diodorus, others; κατεσκήνωσεν ὁ Θεός τῷ ναῷ τούτῳ, Josephus, Antiquities 3, 8, 5; add, Sir. 24:4, 8; the Sept. mostly for שָׁכַן.)

Forms and Transliterations

κατασκηνοί κατασκηνοιν κατασκηνοῖν κατασκήνου κατασκηνούν κατασκηνοῦν κατασκηνούντα κατασκηνούντας κατασκηνούντος κατασκηνώ κατασκηνωθήσεται κατασκηνών κατασκηνώσαι κατασκηνώσαί κατασκηνωσει κατασκηνώσει κατασκηνώσεις κατασκηνώσουσι κατασκηνώσουσιν κατασκηνώσω κατασκηνωσώσουσιν κατασκνηώσω κατεσκήνουν κατεσκήνωσα κατεσκήνωσας κατεσκήνωσε κατεσκηνωσεν κατεσκήνωσεν kataskenosei kataskenṓsei kataskēnōsei kataskēnṓsei kataskenoun kataskenoûn kataskēnoun kataskēnoûn kateskenosen kateskēnōsen kateskḗnosen kateskḗnōsen

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts